Kościół p.w. Podwyższenia Krzyża Świętego
Kościół Podwyższenia Krzyża Św. jest to kościół romański, którego początki sięgają pierwszej połowy XIII wieku, być może czasów, kiedy tą częścią Łużyc władał książę Henryk Brodaty (1202-1239). Warto nadmienić, że jest to jedna z nielicznych budowli z tego okresu zachowanych w województwie lubuskim. W swojej historii kościół był wielokrotnie przebudowywany i remontowany. Począwszy od okresu średniowiecza (XV w.), poprzez czasy późniejsze, kiedy w roku 1654 dostawiono kruchtę, aż do połowy lat 70-tych XX stulecia, gdy został odbudowany z ruiny, w którą popadł po 1945 roku. Jest to budowla jednonawowa, na planie prostokąta, zbudowana z kamienia polnego i cegieł użytych do obramień otworów okiennych. W południowej ścianie nawy uskokowy, kamienny portal zdobią ceramiczne płytki z motywem romańskich rozet. Trzy okna zachowały kształt z okresu budowy świątyni - środkowe w apsydzie i dwa w północnej ścianie nawy. Wnętrze nakrywa płaski strop, apsydę sklepienie konchowe. W przedsionku znajduje się tablica nagrobna z wizerunkiem (prawdopodobnie) fundatora.
- Prostokątna dzwonnica z XV wieku, zbudowana z kamienia, usytuowana w linii muru otaczającego kościół.
- Mur wokół kościelnego placu, zbudowany w 1882 roku z kamienia polnego i częściowo z cegły.
- Tekst pochodzi z portalu Wratislaviae Amici.
Według inwentaryzacji z 1939 roku w kościele znajdowało się przyścienne drewniane epitafium poświęcone Johannie Marii Stubenrauch zd. Hunger żyjącej w latach 1667 - 1717.
Na zewnątrz kościoła były kamienne przyścienne płyty nagrobne poświęcone:
1) Margarethe Charlotte von Gersdorf zd. von Stosch z Biedrzychowic i Dobroszowa żyjącej w latach 1690 - 1723
2) pastorowi Johannowi Georgowi Lieeißen żyjacemu w latach 1715 - 1756
3) jego żonie Rahel Christinne zd. Schmied żyjącej w latach 1724 - 1750
4) pastorowi Johannowi Friedrichowi Bescherer żyjącemu w latach 1726 - 1782
5) jego żonie Johannie Eleonore Charlotte Bescherer żyjącej w latach 1737 - 1774
W kruchcie znajdowały się płyty nagrobne postaciowe:
1) płyta nagrobna kobiety o imieniu Anna z około 1600 roku
2) płyta nagrobna Hansa von Gablenz zmarłego w 1640 roku w wieku 40 lat
3) płyta nagrobna dziecka z bardzo zwietrzałą inskrypcją.
Nagrobek z tablicą pamiątkową
Ku pamięci byłym mieszkańcom Biedrzychowic, żyjących tu do 1945 roku.
Symboliczny nagrobek - piękny gest szacunku dla ludzi, którzy kiedyś tu żyli i tutaj zostali pochowani.
Kaplica cmentarna
Kaplica cmentarna, prawdopodobnie dawna kaplica grobowa, którejś ze znaczniejszych rodzin przedwojennego Friedersdorfu.